Ingrid Verhelst
schrijver voor kinderen en volwassenen & schrijfcoach

Ingrid Verhelst

“Nu schrijf ik, geef ik schrijfles en werk ik als schrijfcoach. Ik slalom van verhaal naar verhaal en weet vaak niet waar de realiteit ophoudt en de fictie begint.Een schoner leven had ik me niet kunnen dromen!”

Wat schreef ik?

  • De verzamelde leugens van J. Mboya. (Kritak 1994).
  • Mijn tweede roman Hongerwebben kwam twee jaar later uit, bij Prometheus – Amsterdam. Een roman over bedriegen en bedrogen worden, over scheiden, afzien, valsspelen.
     
  • Vervolgens… theater: de monoloog Godverbommen en de eenakter Mannentongen, allebei op aanvraag.
     
  • De verzamelde levens van Paula S werd een mengeling van waarheid, fictie en magie:

 

  • In 2010 een kinderverhaal Spijkerschrift, over een broer en een zus die hun ouders kwijt zijn en voor zichzelf moeten zorgen.
     
  • In 2012 een prentenboek voor kleuters: Het benenbos, over een jongetje dat zijn mama kwijtraakt op de markt en verdwaalt tussen al die rare benen daar.
     
  • In 2013 het kinderboek Een rug vol huis. Over een oma, een kleinzoon en een paard die een draagbaar huis maken om overal te kunnen wonen.
     
  • In 2015 volgde Tante Knot valt aan, nog een kinderboek. Deze keer over een spinnenfamilie met de naam Spinoza.
     
  • In 2016 volgde Sjittertje. Ook voor kinderen. Over een jongetje dat gepest wordt omwille van zijn spraakgebrek, en dat hulp krijgt uit een totaal onverwachte hoek.
     
  • Ongeveer een jaar later kwam Klier-Pier-Pokkenmier op de markt. Alweer voor kinderen. Het thema? Alle miserie die een drankverslaving kan teweegbrengen in een gezin.
  • In 2019 een kinderboek: Cecilia Ondersteboven. Een milieusprookje vol knotsgekke avonturen. Geen boek over echte dingen, maar een boek over dingen die niet kunnen, zodat je kan denken dat ze wél kunnen.’ Ongebreidelde fantasie die gelukkig maakt. Echt!
     

  • Mijn zoon, mijn monster – Een boek voor volwassenen: Op haar oude dag doet Irma Laureys noodgedwongen afstand van haar vertrouwde leven en begint ze een nieuw bestaan als Irene Lauwers. Dat valt absoluut niet mee. Ze gaat kapot van heimwee, en loopt verloren in haar eigen hoofd. Om te ontsnappen aan het alleen-zijn besluit ze een oude droom waar te maken: ze zal een vrouwelijke Permeke worden. Haar aanpak lijkt te werken, tot het verleden weer opduikt in haar tuin, broek op de enkels, armen om de buurvrouw: haar zoon, haar monster…
    Vlaams, en komisch pijnlijk (wat misschien hetzelfde is als Vlaams) Absolute meerwaarde zijn de tekeningen en schilderijen, van Herman Van Nazareth, een vijfentachtigjarige kunstenaar die pendelt tussen Kaapstad en Vlaanderen.